تحقیق جرم‌شناسی و جنبه های آن

فهرست مطالب :

---

جرم‌شناسی و جنبه های آن

ادوار جرم‌شناسی 

جرم ‌شناسی چگونه بوجود آمد؟ 

پدیدة مجرمانه 

چرا انسان‌شناسی جنائی مطرح شد 

موضوع و قلمرو جرم‌شناسی 

کارآیی جرم‌شناسی 

تعریف جرم‌شناسی 

جامعه‌شناسی جنائی و جامعه‌شناسی کیفری 

تفاوت تعریف فوق و تعریف مکتب اطریش(گراتز) 

تقابل‌های حقوق کیفری و جرم‌شناسی 

دوران جرم‌شناسی علمی 

جبر در حقوق کیفری و جرم‌شناسی 

تولد و گسترش جامعه‌شناسی جنائی 

نظریه فرّی 

نظریه لاکاسانی 

مطالعه پدیده بزهکارانه و مجرم 

آمار جنائی 

نواقص آمار دادگستری 

مطالعه کیفی جرائم 

مطالعه بایگانی و پرونده های کیفری 

مصاحبه 

کسب نظر از متخصصان 

مطالعات تعقیب‌کننده یا پیگیر در زمان 

تک‌نگاری 

طبقات بزهکاری 

عوامل روانی جرم 

تعاریف 

چرا در کشورها هنوز جرم وجود دارد؟ 

مفهوم قابل تحمل بودن بزهکاری 

اوصاف جرم شناسی 

پیرامون مکاتب جرم‌شناسی 

خصایص جرم‌شناسی واکنش اجتماعی 

قسمتی از متن :

---

جرم‌شناسی و جنبه های آن
جرم‌شناسی، رشته ای از علوم جنایی است که به طور کلی دارای دو جنبه می باشد: 
1. جنبه حقوقی و هنجاری ـ باید با مراجعه به مواد قانون کیفری به این جنبه پرداخت. 
2. جنبه علت‌شناسی جنایی ـ که برای رسیدن به هدف خودش (شناخت علل بزهکاری) از رشته‌های علوم اجتماعی، خصوصاً جامعه‌شناسی،و روشهای تحقیقاتی‌ـ مطالعاتی آنها استفاده می کند. 
ادوار جرم‌شناسی 
1ـ دورة ماقبل علمی ـ در این دوره نظرات مذاهب، فلاسفه و مصلحین مطرح خواهد شد.* 
2ـ دورة علمی ـ علم شناخت علل پدیده های بزهکاری با توسل به روشهای علمی که از اواخر قرن نوزدهم میلادی عمدتاً در ایتالیا آغاز گردید.
جرم ‌شناسی چگونه بوجود آمد؟ 
جرم‌شناسی بدنبال عدم کارآئی حقوق کیفری کلاسیک در مقابل پدیده بزهکاری بوجود آمد و علی رغم اعمال مجازات‌ها، پدیده بزهکاری و جرم سیر صعودی خودش را طی کرد. همین امر سبب شد که حقوقدانان و دانشمندان حقوق کیفری به این فکر افتادند که سوای مواد قانونی، به مطالعه سیر صعودی جرم نیز بپردازند. این مطالعات ابتدا تخیلی بود و از رنگ فلسفی برخوردار بود. در آغاز فکر می کردند که علت افزایش بزهکاری ضعیف بودن مجازات‌ها می باشد و به همین دلیل به تشدید مجازات‌ از نظر کمی و کیفی پرداختند که نتیجه‌ای حاصل نشد تا اینکه همین دسته از حقوقدانان کیفری کلاسیک با کمک جامعه‌شناسان و فلاسفه سعی کردند جرم را به عنوان جوهر مجرد و انتزاعی مورد مطالعه قرار دهند. چنانکه از مجرم نیز غافل نماندند. اولین کسانی که در این مقام برآمدند گری (1896-1802) و «کتله (1874-1796) بودند.